Twee maanden ter plaatse

Vandaag zijn we exact twee maanden in Virginia. Wat is die tijd al snel gegaan. Heel de rush van onze verhuis... het zit nog vers in het hoofd. Gisteren zei de dochter dat ze nog niet het gevoel heeft hier thuis te zijn. Ze mist haar oude kamer, ietske groter dan haar inloopkast hier. Ook de zoon vertelde dat hij ons huis nog niet gewoon is. Hij vindt het te groot. De echtgenoot en ik zijn hier wel heel graag. Het is hier nog altijd vrij leeg (meubels nog steeds niet hier) en het galmt hierbinnen, maar stapje voor stapje zal ons huis wel meer gevuld geraken en 'warmer' worden. We hebben net een eerste plant gekocht. En dat beetje groen in een hoekje doet al veel. Volgende maand komen ze 'blinds' (rolgordijnen) installeren en we moeten nog op zoek naar tapijten.

En wat hebben we geleerd na die twee maanden?

• Cheques zijn een ideaal betaalmiddel. Je kan de meest gekke afbeeldingen krijgen op je cheque. 
• Een komma is een punt. Een komma gebruik je om je duizendtal te scheiden van de rest (3,000 is 3000 en geen 3). Samen met het voorgaande puntje is dat belangrijk om weten!
• Een negen schrijf je als een bolletje met een stokje. Geen bolletje met een krulletje. Zelfs als het krulletje het bolletje niet raakt, maak je kans dat ze het lezen als een 8. En ik kan het weten. Mijn verjaardag was ingegeven als de 18de ipv de 19de in de computer van de instantie die rijbewijzen uitreikt. Resultaat: de resultaten van mijn theoretische proef waren verschwunden en ik heb een extra uur moeten wachten alvorens alles in orde was (totale wachttijd = 3u50).
• Het kan hier heel lang heel mooi weer zijn en het kan hier heel lang heel hard regenen. Als het heel lang heel hard regent, dan is er overstromingsgevaar in de lager gelegen delen van Blacksburg (niet op ons bergje). En dan stuurt men emergency messages rond. We kregen er vandaag al 5: 1) Floading danger, blijf weg van lager gelegen gebieden (op alle twee onze telefoons), 2) Email: alle scholen sluiten vroeger, lagere school om kwart voor 1, middenschool om kwart voor 12 (bericht gestuurd om half 12) (oh, en ja, naschoolse opvang is er ook niet vandaag... jammer tweeverdieners maar uw kind staat binnen het half uur op uw stoep), 3) Emergency phone met idem info, 4) Emergency phone van school zoon met idem info, 5) Email van school zoon met idem info... Jawadde! 
• Voor alles wordt hier twee tot drie maal gebeld. Telefoon 1: Mevrouw, uw wasmachine en droogkast is binnen gekomen. Telefoon 2, een uur later: Mevrouw, uw wasmachine en droogkast worden morgen geleverd. Telefoon 3: Mevrouw, uw wasmachine en droogkast worden vandaag geleverd. En, we have a winner: Telefoon 4: Mevrouw, was u tevreden over de levering van uw wasmachine en droogkast?
• Als je ergens naartoe belt, word je minstens vier keer doorverbonden. De kans is groot dat je nadien terugkomt bij die eerste persoon die niet echt de moeite had genomen om goed naar je te luisteren. Gisteren gilde ik bijna in de telefoon: neen, verbind me niet door, die persoon die ik nodig heb is er niet, hebben ze me juist gezegd maar iemand heeft me net opgebeld dus iemand moet me kunnen helpen! Ik had gelukkig een hele grappige dame aan de lijn. Ze antwoordde: I won't leave you honey, don't worry, I won't let you down. Toen begon ze te vertellen over de computer die nog moest wakker worden etc. Later die dag, in de winkel zelf, toen er iets misgegaan was met de bestelling (zoals altijd, maar het was niet haar fout) en ze haar gingen halen, vertelde ze me dat ik zo wanhopig had geklonken dat ze niet gedurfd had om me nog eens door te verbinden. 'Now, honey, you and your tree (mijn plant) can come to my office and I'll fix it all for you'...
• Gelukkig zijn en blijven ze hier allemaal vriendelijk.