High school, deel 2

Ik heb toch nog het een en ander te vertellen over high school. De dochter had vorige week ook nog een 'field trip' naar high school. Als ouder moet je trouwens altijd expliciet de toestemming geven voor 'field trips', zelfs al gaat dat over een uitstapje op 500 meter van de huidige school. Oh ja, en ieder jaar in middle school geeft de verpleegster ook een beetje seksuele voorlichting. Ook daarvoor krijg je een formulier mee naar huis. Dat formulier biedt de optie om je kind uit te schrijven voor die lessen. De seksuele voorlichting wordt natuurlijk aan jongens en meisjes apart gegeven. Tja, je zou als jongen plots maar eens iets te horen krijgen over de menstruele cyclus! Oh my!

Anyway, een uitstap naar high school dus. In kleine groepjes konden ze kennismaken met de verschillende meer beroepsgeorienteerde opleidingen. Ze bezochten de industriele keuken (en kregen vers gebakken koekjes), een fotolab, een 'ziekenhuiskamer' met volwassen poppen in bed en gordijntjes tussen de bedden, en de preschool. Ja, high school heeft ook een eigen preschool, met echte 3- en 4-jarigen. De studenten die leren voor kinderverzorging lopen ter plaatse stage, in hun eigen school. Hoe chique is dat?!

Er is ook een vak waarin je voor babies leert zorgen. Daar 'gebruiken' ze geen echte baby voor, maar wel een robotbaby. De verzorger van dienst draagt een armbandje dat haar gedrag naar de baby toe registreert. De robotbaby huilt, 'drinkt' (maakt drinkgeluidjes), heeft een volle pamper (geen idee hoe dat werkt) en kan gelukkig zijn. En weet je nu wat? Die baby gaat mee naar huis in zijn (?) eigen maxicosi! Vorige week zat het buurmeisje op de schoolbus met haar baby. De dochter kwam superenthousiast thuis en wil dadelijk van vak switchen. Ze wil ook zo'n baby mee naar huis! Wel, als dat gebeurt dan mag ze in de gastenkamer in de kelder gaan slapen, want, oh ja, die baby huilt natuurlijk ook 's nachts.

Je kan ook heel erg veel vakken online volgen. Ik sprak al over Latijn, maar het kan nog veel gekker. Blijkbaar kan je PE (Physical Education, turnen dus) ook online doen. Wanneer je daarvoor kiest, kan je dat doorheen het jaar volgen, in je vrije tijd, of je kan dat in de vakantieperiode voor de start van het schooljaar volgen. Blijkbaar heeft PE in het 9de enkele theoretische lessen, met tests, en voor de rest moet je in het totaal 60 uur bewegen. Je hebt een app, Fitbit of gelijk welke 'registratietool' nodig om te registreren hoeveel je bewogen hebt. In de vakantie betekent dat dat je kan gaan zwemmen, fietsen, wandelen in de bossen, ... De dochter vindt dat veel aantrekkelijker dan elke dag sit-ups doen en rondjes lopen in de gigantische en perfect uitgeruste turnzaal, waar menig Vlaams burgemeester enkel maar van kan dromen. Ze gaat dus proberen om dat vak PE op voorhand af te leggen. Daardoor komt er ruimte in haar schema om een extra vak te nemen, zoals bijvoorbeeld het 'breng eens een baby mee naar huis' vak.

De superslimme vriendin van de dochter volgt dit jaar al Chemie 1, online. Ze besteedt er haar hele weekend aan. Dat lijkt me nu ook niet heel gezond. Die vriendin volgt trouwens ook het high school vak Aardrijkskunde, op momenten waarop de andere studenten Titan hebben. Titan duurt 40 minuten en houdt soms bijlessen in, soms het maken van je huiswerk of het afleggen van een SOL-test van vorige jaren, soms lezen, soms een film, soms een tijdje buitenspelen, ... Het is een beetje een rommelvak, maar het biedt soms toch iets of wat pauze in hun volle schema. Geen pauze gegund voor de superslimme vriendin! Volgens mij mikken ze om dat meisje in Harvard binnen te krijgen. De druk op die jongeren is hier soms zo hoog. Vanaf high school doe je alles om je CV op te smukken zodat je later kan worden geslecteerd door de betere universiteiten. A's alleen zijn niet langer voldoende. Men kijkt naar je vrijwilligerswerk, naar je deelname aan clubs, ... Alles telt. High school biedt dan ook meer dan 80 clubs aan die na school en soms tijdens de schooluren (op zes clubdagen) samenkomen. Er zijn clubs met (district, staats- en wereldwijde) competities zoals robotics (oh ja, dat doet de superslimme vriendin ook al), marketing en 'future business leaders of America' (yes ma'am!). Daarnaast zijn er ook de 'gewone' clubs zoals schaken, theater, muziek, dans, auto's, ... en de 'ongewone' clubs zoals de 'Make a wish-club', de 'Children's Cancer Association' en de club die geld inzamelt voor kinderen met een open lip en/of gehemelte (Operation Smile club). Hoe cool is dit!?!

Zou ik nu uitgepraat zijn over high school? Ik ben begot enthousiaster dan de dochter zelf!

High school

Volgend jaar gaat de dochter naar High School. En dat mag van mij gerust met een hoofdletter geschreven worden, want een Amerikaanse High School is best wel indrukwekkend.

Het schoolsysteem zit hier iets anders in elkaar dan in Belgie. De publieke scholen bieden (gratis) onderwijs aan vanaf 5 jaar. Dat is vanaf de derde kleuterklas. Wil je je kind eerder naar school sturen, dan kan dat via private preschools, die vaak verbonden zijn met een kerkgemeenschap. Daar kan je dan vanaf 3 jaar terecht, eens je toegelaten bent en je bereid bent stevig te betalen. Een maand school lopen bij BUMP (Blacksburg United Methodist Preschool) kost bijvoorbeeld $335.

De lagere school loopt dan van het eerste leerjaar tot en met het vijfde. Daarna gaan de kinderen drie jaar naar Middle School en dan dus naar High School. High School telt vier jaar. Volgend jaar wordt de dochter een freshman. Een gloednieuw visje in die enorme school(bokaal).

Vorige week mochten we naar een informatieavond over de hoeveelheid credits die je moet hebben om hetzij ‘gewoon’ hetzij ‘advanced’ af te studeren. Van de ‘advanced’ wordt verwacht dat ze daarna naar het hoger onderwijs zullen gaan. Maar, je kan gerust een cursus timmeren en/of koken combineren met Latijn en Algebra. Alles ligt voor je open. Het doet mij een beetje denken aan het vroegere VSO-systeem, waar ondergetekende koken en toneel combineerde met Latijn en Grieks.

Om een beetje wijs te geraken uit die hoeveelheid vakken waaruit je kan kiezen, wordt eigenlijk van je verwacht dat op je dertiende al weet wat je wilt worden. Vanaf het zesde nemen de studenten regelmatig interesse- en vaardigheidsvragenlijsten af en krijgen ze een aantal orienterende jobsuggesties. De dochter weet al wat ze wil worden: een kinderoncologe. Eens je dat weet, krijg je per beroep een overzicht van de vakken die je best in High School neemt. Voor oncologen betekent dit veel wiskude en wetenschapsvakken natuurlijk, maar ook zoiets als ‘introductie tot de gezondheids- en medische wetenschappen’ en ‘medische terminologie’. Ieder jaar kies je 8 vakken. Ieder vak wordt iedere dag gegeven, hetzij 90 minuten (in blok), hetzij 45 minuten. Vakken van 90 minuten volg je maar een semester, vakken van 45 minuten volg je een heel jaar lang. Taalvakken worden altijd in blokken van 45 minuten gegeven omdat je een taal best iedere dag oefent. Latijn zal ze blijven virtueel volgen, omdat de leerkracht alleen maar Latijn 1 geeft in het eerste jaar. Dat vindt ze trouwens meer dan prima omdat ze dan zelf alles kan controleren.

De dochter wil heel graag haar hogere studies in Belgie afleggen. Natuurlijk zit je daar wel even met een ingangsexamen en bovendien moet dat high school diploma van hier ook nog wel geldig zijn in Belgie. Na navraag bij KULeuven, blijkt dat de dochter voor haar wetenschapsvakken echt wel de AP vakken (Advanced Placement) moet trachten te volgen om op het niveau te zitten dat je nodig hebt om voor het ingangsexamen te slagen. AP vakken zijn vakken op het niveau van college hier en waarvoor je ook college credits krijgt. Dit jaar neemt de dochter al drie vakken van High School, waarvoor ze al High School credits krijgt, wel, zo moet ze dus proberen om de volgende vier jaar  wiskunde, chemie, fysica en biologie op college niveau (AP) te nemen. Man, man, man, ik word er al zenuwachtig van!

Iedereen die in Belgie wil verder studeren en een buitenlands middelbare school diploma heeft, moet ook twee taaltesten afleggen om te checken of het Nederlands nog up to date is. Stel dat ze nog steeds voor arts wil gaan en dat ze het ingangsexamen succesvol zou afleggen, dan hoeft ze geen taaltesten meer te doen. Indien ze zou beslissen om iets anders te studeren, dan moet het weer wel.

Vandaag moet haar selectie van vakken binnen. Straks komt ook een van de vier studentenbegeleiders met haar praten om te kijken of haar keuzes zinvol zijn. Diezelfde studentenbegeleider zal haar de komende vier jaar blijven opvolgen. Ik vind het allemaal zeer spannend!

Sneeuwdagen

Als het meezit, kunnen de kinderen deze week toch twee volledige dagen naar school. Maandag hadden ze vrijaf omwille van Martin Luther Kingdag. Dinsdag liep alles vlotjes, maar deze ochtend kwam er om 6:30 u een berichtje binnen om te melden dat het vandaag een sneeuwdag is. Dat was nog maar net op tijd of ik had de twee slapers gewekt gehad. Gisterenavond was er nog niets te zien en enkele dagen geleden was het nog 15 graden... Het weer hier in Blacksburg blijft me verbazen...

In Belgie ligt alles plat wanneer het sneeuwt. Wel, hier krijgt ‘alles’ niet eens de kans om plat te liggen. De scholen sluiten wanneer er wat te veel water of sneeuw voorspeld wordt. De gemeente en bibliotheek sloot vandaag op de middag en zelfs bij het dierenasiel stond je voor een gesloten deur vanaf 2 uur. Ik weet eigenlijk niet wat ervan te denken. Op de “Virginia-manier” vermijd je natuurlijk heel wat gevaarlijke situaties en 1000 of meer kilometer file. Maar, er zijn zoveel noorderlijk gelegen staten die veel grotere bergen en zoveel meer sneeuw op hun wegen hebben, en waar men zelden of nooit de scholen sluit. De arme dutskes zouden anders drie jaar langer nodig hebben om af te studeren... 

De sneeuwdagen worden hier wel op het einde van het jaar ingehaald, tot een maximum van zes dagen. Dit schooljaar zitten we al aan vijf in te halen dagen, want, jawel, zonet kwam het bericht binnen dat het morgen opnieuw geen school is. En vanaf vandaag worden de sneeuwdagen blijkbaar gesponsord door de lokale Domino’s pizza! Echt waar!?!?! De opbrengst van alle bestelde pizza’s gaat naar 'marketing efforts' en naar de Educational Foundation, die onder meer fondsen uitdeelt aan leerkrachten. Dat vind ik er nu precies net wel weer over gaan.

Oeps! Het is al 2018!

Hallo daar in de verte! Yep, ik ben er terug! Het heeft hier weer een tijdje stil gelegen, maar deze keer niet omdat ik in een dipje zat. Oh neen, noem het eerder maar een 'upje'.

Ik heb een 'bezige' tijd achter de rug. Ik durf het niet 'druk' te noemen, want in vergelijking tot het leven van een werkende vrouw met kinderen, kunnen de voorbije maanden hoogstens beschreven worden als 'een extra klein melktandje bijsteken'. Maar, in vergelijking tot mijn huiswife bestaan van ervoor, was dit wel een drukkere periode.

Ik ben, ten eerste, 'gepromoveerd' tot lid van het organiserende food pantry team van de Christmasstore. Ieder jaar, tijdens de eerste week van december, organiseert Montgomery County een kerstwinkel waar arme mensen gratis kunnen komen shoppen. Ze krijgen een nieuwe outfit voor henzelf en de familie (ook pampers, indien nodig), speelgoed voor de kinderen, huishoudgerief, ... en eten voor kerst. Iedereen krijgt een of meerdere (families van 12!?!) hammen, verse patatjes, appels, mac & cheese, pannenkoekenbeslag en havermout in een doos en een zak vol ingeblikte groeten, soep en fuit. Verder mogen zij ook eten kiezen uit onze rekken. Al dat eten, op die verse voeding na, wordt gedoneerd. Ondergetekende was mede verantwoordelijk om lokale firma's en groepen te contacteren om hen te vragen een 'food drive' te organiseren, en dit op te volgen. Vanaf begin november zijn we dan begonnen om kartonnen dozen van Wendy's en McDonald's in elkaar te steken en binnengebracht eten te sorteren, te tellen en in te pakken. Het is ongelooflijk hoeveel soorten bonen in blik je hier kan vinden! En goene bonen zijn soms French style, soms Italian en soms gesneden in de keuken (waar anders? de garage?). Soms zijn ze zeer dun gesneden (nog dunner dan French?) of 'fresh' (waarschijnlijk French verkeerd gespeld) of 'fancy'. En wist je dat er in perziken in blik 19 gram suiker zit en in peren maar 11 gram? Het was een hele tour om later ongeveer dezelfde soorten in zakjes te verpakken.

Alle bezoekers van de Christmasstore krijgen een toegewezen tijd waarop ze mogen komen winkelen en we moeten er voor zorgen dat zij die op dinsdag komen, dezelfde keuze hebben als zij die op zaterdag komen. Iedere doos met een bepaalde soort voeding krijgt dan ook een tijdslot toegewezen en vrijwilligers moeten ervoor zorgen dat zij geen doos van de dag erna openen (yeah, right!). Tussen 5 en 9 december zijn er 1380 families komen winkelen. Iedereen is langs ons gepasseerd en hebben we geholpen. Soms ging het vlot, soms werd er al wat langer gepraat en geknuffeld. Verhalen van miserie en armoede. Oud en jong. Mobiel en heel wat minder mobiel. Maar iedereen met de glimlach. Uren heb ik gesorteerd, geteld, gepakt en uitgedeeld (google zegt mij zelfs nu nog dat het 23 minuten rijden is naar mijn 'werk'). Het was opnieuw een superervaring!

En, ten tweede, ben ik begonnen met het maken van een zesweekse cursus rond 'Happiness'. Ik heb hier ondertussen al 6 online cursussen gevolgd waarvan de helft rond positieve psychologie en geluk. En ik lees me te pletter. Het is een ongelooflijk interessant onderwerp. Wist je dat 50% van je geluk (maar) genetisch bepaald is? 10% wordt bepaald door de omstandigheden (positief of negatief) en 40% hangt af van je eigen gedrag! Je hebt dus een enorme invloed op hoe gelukkig je jezelf voelt! Hoe je dat geluk kan verhogen, welke activiteiten je daarvoor kan doen, awel, dat kan je leren in mijn cursus. Ik heb al materiaal (slides en oefeningen) voor vijf weken en volgende week start ik aan het maken van mijn laatste les. Ik heb vlak voor kerst de YMCA gecontacteerd om te vragen of ik dit semester, als vrijwilliger, die lessenreeks mag komen geven. Ze zijn nu net vanaf dit jaar overgeschakeld op een beperkter programma, maar ze gingen het me laten weten. Moest het niet lukken, ga ik toch proberen die lessenreeks uit te testen, zodat ik deze later tegen betaling kan geven.

U zei? Ja, u hoorde het goed: later. We hebben immers beslist dat we nog niet klaar zijn om terug naar ons thuisland te keren. Iedereen voelt zich hier goed. Ons stressniveau ligt hier zeer laag. We hebben een netwerk van vrienden en goede buren. De kinderen hebben vrienden en willen hier high school afwerken (dochter) en hier naar college (zoon - ai, ai, dure grap). We zijn hier gewoon gelukkig. Het is niet dat we hier voorgoed willen blijven, maar nog een paar jaar zou fijn zijn. Dus, eens de echtgenoot terug in het land, starten we met de aanvraag van de verlenging van ons visum (dat in juni vervalt) en met de procedure voor de aanvraag van een green card. Ons visum geldt voor drie jaar en een green card voor 10 jaar. Een green card zou ons wat meer vrijheid geven om onze terugkeerdatum zelf te bepalen. Maar hierover later meer. Zo blijft er nog materiaal over voor een volgend blogbericht in 2018 ;).