We've got ourselves a house!

Yep, het is in de sacoche: we hebben sinds donderdag een nieuw huis, in Blacksburg! Het is te zeggen, we hebben een verkoopsovereenkomst getekend in afwachting van de goedkeuring van een overbruggingskrediet. Hopelijk zorgt dit voor niet al te veel problemen.

Het was me een weekje wel, vorige week. Een hele week vol afspraken met scholen, relevante centra van de universiteit (international offices, dual carreer office, ...), banken en natuurlijk met onze real estate agent. We hebben in het totaal 11 huizen bezocht en bekeken (mag je lekker op je eentje doen, zelfs al wonen er nog mensen in) en het laatste huis, ja dat stal ons hart. Was het de goed uitgeruste keuken? Was het de mooie badkamer van de master bedroom? Waren het de vele boekenrekken in de bureau? Of was het misschien toch de buitenkeuken met de jacuzzi? Moeilijk te zeggen, maar ... we waren echt verkocht. Zo erg dat we vergeten waren om de garage en het tuinhuis te bekijken. Zo erg dat we daarna niet goed meer wisten hoe groot die slaapkamers waren en of die wasruimte nu finished of unfinished was... Een huis kopen doe je dus echt wel op basis van emotie... Gelukkig bleek de dag erna, na een grondigere inspectie, het huis ons nog even goed te bevallen. Dit keer zijn ze ons dus niet te snel af geweest!

Het huis is gewoon gemaakt om gasten te ontvangen. Die buitenkeuken (met bar) heeft een grote BBQ en op het terras staat nog een klein open haardje waar je bij frisse avonden, of na een bezoek aan de jacuzzi (...), nog gezellig kan rondzitten. We hebben effectief ook een gastenkamer. Niet al te groot, maar groot genoeg om gemakkelijk met z'n twee in te verblijven. En de kelderruimte, wel die zal een zetelbed hebben voor extra - grote of kleine - bezoekers.

Het mooie van een huis te kopen in de VS is dat je het huis grondig kan laten inspecteren voor de verkoop. Alles, van de isolatie, de elektriciteit, de volledige binnen- en de buitenkant, wordt grondig onderzocht op gebreken. Van die inspectie krijg je dan een uitgebreid verslag en kan je verder onderhandelen met de verkopers rond zaken die zij nog vooraf moeten in orde brengen of die een invloed kunnen uitoefenen op de prijs. Je koopt dus normaal gesproken geen kat in een zak. Ook een schatter zal nog langskomen en als die het huis veel minder schat dan dat we dachten, dan kunnen we nog onder de verkoop onderuit. Dat geeft wel wat gemoedsrust... en dat mag wel even, na zo'n bewogen week!

(Ver)huizen

Over grote en kleine stappen richting VS gesproken... dit weekend namen we er weer eentje van de eerste soort. We gingen op bezoek bij een notaris voor de verkoop van ons huis. Opnieuw een 'rode-kaken-moment', dit keer als resultaat van het op volle toeren draaien van de radars in het hoofd... Twee uur lang kregen we juridische info, info rond de keuringen die ons huis moet ondergaan (elektriciteitskeuring, EPC), het samenstellen van een kaft met zoveel mogelijk info van alle renovaties, toestellen, ... (liefst ook nog de kleurtjes van de verf op de muren), de wijze waarop we moeten omgaan met potentiële kopers, ... Amaai. Het zal spannend worden, dat eerste bezoek van een geïnteresseerde koper!

Nog dit weekend kregen we bericht dat het huis met het basketveldje en de pooltafelruimte (...) verkocht is. Vier teleurgestelde gezichten hier aan tafel! Maar hoe doe je dat, een huis kopen als je 4000 kilometer verder zit? Je kan toch niet zomaar iets kopen op papier, omdat de foto's er goed uitzien? Je kan toch niet iedere keer even overvliegen? Het zal niet gemakkelijk worden.

Idealiter huur je eerst gedurende een periode zodat je de buurt wat leert kennen en snel een huis kan gaan bekijken wanneer het je zint. Maar in Blacksburg staat er niets te huur. Misschien wel weer bij de start van het nieuwe academiejaar, dat zou kunnen, maar we kunnen toch niet riskeren om daar met z'n vier te staan, zonder logement. Nu ja, het komt wel in orde, maar we zullen er sneller moeten bij zijn.

Misschien kunnen we gaan logeren bij de basketbalcoach van de Hokies? Naar het schijnt zijn die coaches hun poolhouses even groot als ons huidige huis. Meer moet dat niet zijn. We kopen dan wel een outdoor-pooltafel...

English Sunday

Vandaag hebben we een nieuwe (kortdurende) traditie boven de doopvont gehouden: de English Sunday. Zondag wordt dus onze Engelse dag. Een dag waarop alleen maar Engels wordt gesproken, verhaaltjes in het Engels worden voorgelezen, een gekende DVD in het Engels wordt bekeken en Larry zijn Silly Songs uit volle borst worden meegezongen. Dat Larry een Schotse augurk is, dat zien we even door de vingers... Nieuw geleerd is alvast 'hairbrush' uit de topper 'The hairbrush song'.

Gisteren kregen we een nieuw huis toegestuurd via 'onze' real estate agent. Man, man, man, wat een huis! Het heeft zelfs een eigen basketveldje! Dat vonden de echtgenoot en de zoon natuurlijk wel een pro. En die gekke  foyer boven de living, laat die nu net geschikt zijn voor het plaatsen van een pooltafel... Het huis heeft naast voldoende kamers boven ook nog een kelder met nog een aparte slaapkamer en badkamer. Daarnaast heeft die kelder een family room, een soort van living dus, met een eigen buitendeur. Ideaal voor gasten dus :). Het enige minpunt is de zeer klassieke keuken. Tja, dat gaan we dus eens van dichterbij moeten gaan bekijken.

We zijn deze week ook begonnen aan de opbouw van ons eerste kredietlijntje. Om een kredietkaart te kunnen krijgen, gas/elektriciteit/water te kunnen laten aansluiten, een telefoonabonnement te kunnen nemen, ... moet je bewezen hebben kredietwaardig te zijn. Die kredietwaardigheid bouw je op door te tonen dat je je schulden en openstaande rekeningen op tijd kunt betalen. Maar ja, als Belg heb je natuurlijk ter plaatse nog niets bewezen. Dat je al jaren hier flink op tijd een lening afbetaalt, dat telt niet mee. Dus ja, we zullen in het begin moeten werken met grote waarborgen en een aparte soort kredietkaart waarbij je eigenlijk leent van jezelf. Met dat systeem moet je op voorhand een bepaald bedrag storten en dit bedrag mag je dan aanspreken met je speciale kredietkaart. Als je dan een tijdje de rekeningen ed. mooi op tijd betaalt, dan stijgt je kredietscore. Vanaf een bepaalde score mag je dan meespelen met de grote mensen. Nu, blijkbaar mag je wel een American Express kaart van hier laten omzetten naar eentje 'van ginder'. Het is te zeggen: na een jaar die hier regelmatig gebruikt te hebben. Dus hebben we deze week dan maar een American Express kaart aangevraagd. Zo kunnen we vanaf oktober volgend jaar toch ook al aan de slag met een echte kredietkaart.

Het zal allemaal anders zijn he. Niet beter, niet slechter, gewoon anders.

Terug met vier

Na 12 lange dagen is de echtgenoot eindelijk terug thuis van zijn trip naar de VS. Een deel van die trip bestond natuurlijk uit een bezoek aan Blacksburg, onze toekomstige woonplaats. Blacksburg ligt aan de voet van de Blue Ridge Mountains, een gebergte dat vanuit de verte er inderdaad blauw zou uitzien. Het is daarnaast ook een hele groene gemeente, met eekhoorntjes en herten die tot in de tuinen komen, en - hou je vast - er zijn zelfs fietspaden!

De gemeente kreeg dit jaar nog een aantal gouden awards van de lezers van een lokale krant: eentje voor Best Medium Town, eentje voor Best College Town, en jawel, eentje voor Best Retirement Town... Het komt dus allemaal goed!

De echtgenoot ging ook naar de Farmers Market. Twee maal per week komen de lokale boeren hun waren verkopen op deze markt en de sfeer moet er echt leuk zijn. Er wordt muziek gespeeld, soms staat de markt in een speciaal thema, kinderen komen er samen om te spelen, eenzame vrouwen van expats om te socializen, ... kortom: the place to be. Neen, even serieus nu; het ziet er op hun site al goed uit: http://www.blacksburgfarmersmarket.com/. Een goed alternatief voor de Delhaize, die we daar trouwens ook kunnen vinden, als Food Lion.

Het nieuws van je vertrek vertellen aan anderen doet altijd een beetje raar. Vandaag was het de beurt aan de collega's. Met een krop in de keel en waarschijnlijk met vuurrode wangen, heb ik over onze grote sprong verteld. En net zoals elders, zie je dubbele reacties optreden. Eerst een reactie van ongeloof en spijt rond je vertrek en dan een enthousiasme over de stap die we durven te zetten. Ik ga ze ook missen, die collega's. Het zijn stuk voor stuk fijne mensen. Ik hoop echt dat we onze gastenkamer in de toekomst vaak mogen klaarmaken! Voor iedereen trouwens: familie, vrienden, collega's en hun gevolg. Iedereen welkom!

De kogel is door de kerk

Op zaterdag 28 september, via skype, werd de grote beslissing genomen: we doen het! We gaan voor een periode van 4 jaar naar Blacksburg, Virginia. SLIK, en nu begint het pas echt.

We hebben 9 maanden om alles in orde te brengen: visum en andere papieren, verkoop huis, aankoop nieuw huis, verhuis ... 9 maanden, een klassieke tijd van voorbereiden op een nieuw leven... Hopelijk wordt het geen al te zware 'zwangerschap' en vallen we niet te snel van onze roze wolk...

De kindjes zijn super enthousiast. Ze zien het als een groot avontuur. Maar vandaag kwamen toch de eerste vragen en bedenkingen: "Zit ik dan in het vijfde leerjaar opnieuw bij mijn vriendjes in de klas, mama?", "Ik ga wel mijn vriendinnen missen hoor mama"... Neen jongen, binnen vier jaar ga je naar het eerste middelbaar en ja meisje, wij gaan ook onze vrienden missen en onze familie. Maar we komen regelmatig terug naar België en hopelijk komen er heel wat mensen op bezoek...

Toegegeven, het wordt een grote sprong. Maar zoals ik onlangs las 'beter een negatieve ervaring dan geen ervaring'.

Oei, dit alles klinkt zo negatief. Dat is zeker niet de bedoeling! Ik ben ook enthousiast en meer dan bereid om een nieuwe uitdaging aan te gaan! Alleen zitten we al zo lang in onze 'comfort zone' dat zoveel nieuws en hét onbekende nog afschrikt.

De eerste stappen zijn al gezet: een aantal zaken staan te koop op Kapaza, het SPIT heeft een hele lading 'iets minder bruikbaar' materiaal bij en de reispassen voor de kindjes zijn aangevraagd. Wisten jullie trouwens dat een geboorteakte maar een half jaar geldig blijft? Yep, ongeacht de leeftijd, je kan nog altijd geadopteerd worden. In onze to-do list (die dag na dag groter wordt) zijn dus de eerste status 'ok' verschenen. We zijn vertrokken!