Stilletjesaan begint het weer wat om te slaan. Stilletjesaan krijgen de bomen hun gekleurde bladeren. En daar kijken we echt naar uit. Wanneer ik terug naar huis rijd, rijd ik altijd van op een bergje naar beneden. Dan kijk ik uit over een dal met daarachter een grote, mooie groene heuvel. Als je goed kijkt, zie je nu al wat gele en rode toefjes verschijnen. Soms zit de mist gevangen in dat dal. Dat geeft een heel feërieke sfeer. Heel vaak springen er eekhoorntjes over de weg en onlangs stonden er vier hertjes in de tuin van de buren. Enkele weken geleden moesten we stoppen voor een opossum, een wit mooi beestje, dat over zijn rug een kleintje had hangen. Dat gezichtje van dat beest toen het overstak en dan dat wiebelende, zich keihard proberen vasthoudende kleintje, ... dat was fantastisch om zien. De natuur is hier echt genieten. Vooral wanneer je uit een buurt komt waarin het meest exotische dier een egel of een ekster is.
Gisteren had de dochter haar verjaardagsfeestje. Drie heel fijne meiden konden komen. We zijn eerst naar het zwembad geweest (tja, als ze mag zwemmen van de dokters dan doen we dat maar he), hebben dan de mystery mobile (een groen taxi-busje met groene velour binnen) naar een pizzeria genomen en daar natuurlijk gegeten (2 pizza's voor 7 personen en nog 3 stukken over). Het was fijn om te zien dat ze echt leuke vriendinnetjes heeft. Samen praten die honderduit en de dochter doet vrolijk mee. De echtgenoot en ik moesten af en toe echt eens naar mekaar kijken toen we de vlotheid zagen waarmee de dochter zich uit de slag trekt. Zij is vertrokken en ze heeft een paar echt goede vriendinnen. Nu de zoon nog! Misschien helpt het wel dat hij een goede voetballer is. Gisteren heeft hij twee van de vier goals gemaakt. Hij blijkt de beste te zijn in zijn ploeg (en het zal niet aan de coach liggen...).
Hopelijk leest de coach niet mee ;-)
BeantwoordenVerwijderen