We zijn ondertussen al drie weken op vakantie in België, met een tussenstop in Turkije. Wat is het fijn om weer terug te zijn! We hebben opnieuw al die warme gevoelens bij het weerzien van familie en vrienden. Iedereen is blij om ons terug te zien en hetzelfde geldt andersom. Maar nu is dat gevoel precies een klein beetje gekleurd. Er zit een randje aan. Ik krijg het niet zo goed beschreven, maar het leunt het dichtst aan bij heimwee. Heel vreemd! Zowel de echtgenoot als ikzelf hadden na de eerste week het gevoel dat we hier in België, en dan vooral het Leuvense, thuis horen. Dat we wel weer gewoon zouden kunnen worden aan het leven hier. Dit gevoel hadden we niet met kerst. Toen was alles waarschijnlijk nog te nieuw.
Wat wel opvalt is het drukke verkeer en de drukte bij de mensen. Iedereen fietst, stapt of rijdt met een verbeten uitdrukking op het gezicht. Gisteren werden we nog 'uitgemaakt' omdat we ons rechtmatig parkeerden, maar hierdoor de doorgang 'bemoeilijkten' omdat de persoon in kwestie dubbel geparkeerd stond. Gek hoor. Wij deden niets mis en men kon nog altijd passeren. We stonden erbij en keken er naar. Vroeger zouden we teruggeroepen hebben... Anderzijds krijg je wel een mooie, en soms verbaasde glimlach terug wanneer je naar een doodvreemde lacht. In de VS is dat normaal. Hier lijkt men ervan te schrikken.
En het eten is heel lekker, maar toch niet zo uitzonderlijk als wat we in ons hoofd hadden (met uitzondering van oma's mosselen met friet en moekes rijstpap...). Ik vind mijn lievelingsthee zelfs niet meer zo lekker. En het aanbod in Delhaize is zeer groot, maar niet meer zo speciaal als wat we dachten. Wat is er toch met ons aan de hand?
Ik ben zeer benieuwd naar onze terugkeer binnen een dikke week. Naar hoe we ons gaan voelen op de plaats waar we al bijna een jaar wonen. De dochter vertelde dat ze toch liever hier zou blijven want de persoon die ze ginder is, is niet de persoon die ze eigenlijk is. Die kan ze alleen maar hier zijn. De zoon kijkt wel uit naar het spelen met zijn overzeese vrienden. En wij, wij zijn benieuwd of de nieuwe, maar heel intense contacten met onze vrienden ginder, de meer gewortelde vriendschappen hier in België kunnen compenseren. We zullen zien.
