donderdag 20 oktober 2016

Rare dingen onderweg


Onlangs wandelde ik naar mijn steples over het domein van Virginia Tech. In het midden van mijn pad zat een studente op haar knieën. Voor haar stond een andere studente met een gebroken been en krukken. De studente op haar knieën hield dat been vast, met beide handen, en was luidop aan het bidden voor een goed herstel. Toen ze klaar was, zei de studente met het gebroken been: 'Thanks, I really appreciate that'. In diezelfde week draag ik een stapel lege plateau's naar de keuken bij de zoon op school en hoor ik de ene 10-jarige tegen de andere vertellen over de bijbel. Ik liet bijna mijn plateau's vallen... En dan rijd je terug naar huis, kijk je naar de nummerplaat van de wagen voor jou en zie je het volgende: 


Over nummerplaten gesproken, je ziet er hier echt toffe. Meestal kan ik ze niet fotograferen, als verantwoordelijk chauffeur, maar soms sta ik stil aan een rood licht en krijg ik ze te pakken. Dit zijn twee goedjes:



En deze was ook leuk, maar reed net weg... Hij had DSERT1ST op zijn nummerplaat staan en op dat witte plaatje ervoor stond EAT. 


Voor de rest zie je soms wagens waar je liever heel ver van wegblijft. Deze bijvoorbeeld: 

Een sticker met 'Guns saves lives', eentje met een pistool met: 'We don't dial 911' en een andere met pistool en 'I think you are sexy'. En dan een afbeelding van een slang met 'Don't tread on me', zowel op zijn vlag als op zijn nummerplaat als op een sticker. Ter info: ik heb die foto ergens voorbije zomer getrokken, toen er nog geen verkiezingsstickers te zien waren...


En dan heb je natuurlijk ook heel fiere Amerikanen, zoals deze hieronder. Daar zou ik precies ook niet spontaan een gesprek mee aanknopen...


En soms wordt een immense boot versleept via de weg, of een huis(je) (gefotografeerd door bijzitter). 


En op zondag verplaatsen de buren zich gewoon zo: 

Welcome in the South, y'all!

vrijdag 14 oktober 2016

Feeeeestjeu!


De dochter werd 12! Twaalf is een mijlpaal, right? Het kindje is eraf. Dat is niet jammer. Je kan nu al een glimp opvangen van de jongvolwassene die ze binnenkort zal zijn. En dat is een hele mooie vrouw. Zowel vanbinnen als vanbuiten. Natuurlijk ben ik een beetje gebiased. Maar dat zijn alle mama's, toch?

En zo gebeurde het dat we voor de tweede keer haar verjaardagsfeestje hier in de VS mochten organiseren. Wel met een week vertraging, want de echtgenoot vertoefde in België tijdens het weekend vlak na haar verjaardag. Het had gekund hoor, zeven meisjes op een slaapfeestje, maar het is toch iets comfortabeler om een extra volwassene in de buurt te hebben (en de jongere broer uit de buurt). 


Het feestje had een glow-in-the-dark thema. De weken vooraf mocht ik al overal gaan shoppen om spulletjes te vinden die licht geven in het donker, al dan niet onder het blacklight dat nog steeds in onze kelder hangt. Gelukkig staat Halloween voor de deur! Je kan hier nu genoeg lichtgevende dingen vinden. De lichtgevende nagellak was alvast een hit. Het blazen van neon zeepbellen liep een beetje uit de hand. Natuurlijk kwam die zeep overal op terecht en hadden de meisjes na een tijdje lichtgevende handafdrukken op kledij en huid. Blijkbaar was je die 'onzichtbare' zeepvlekken er niet zo gemakkelijk af. Ze leken verdwenen, maar eens terug onder het blacklight, stonden die handen er nog steeds... De 'zorgen' over wat hun mama's zouden zeggen, leken voor niets geweest te zijn, want we hebben toch nog geen lawsuit aan ons been... 


De meisjes hebben een fijne tijd gehad. Ze hebben spelletjes gespeeld in het donker / onder blacklight, truth or dare vragen beantwoord, filmpje gekeken en vooral veel plezier gemaakt. Het is een tof groepje! De dochter was in haar element. Ik denk dat ze eindelijk echte vriendinnen heeft. Eentje schreef op haar kaartje: "I just wanted to say Happy Birthday my gorgeous curly haired Dutch Best Friend. I love ya!". Dat is natuurlijk op zijn Amerikaans; alles is awesome en wonderful, maar toch. 



En toen het feestje gedaan was, kwam ook de zoon terug thuis. Hij had ook een sleepover gehad, maar was even uit het oog verloren dat het eerste gedeelte van dat woord, 'sleep', ook part of the deal is. Hij had de hele nacht TV gekeken i.p.v. te slapen. Laat ons zeggen dat we met z'n allen een moeilijk begin van de week gekend hebben... Maar het was het wel allemaal waard!