Update nierstenen

Waar waren we gebleven... Pijn die bleef duren ondanks het verdwijnen van de niersteen? Wel, die pijn verdween niet. En op zondag was er opnieuw een crisis. Omdat we het allemaal even niet meer zagen zitten, zijn we op maandag opnieuw naar spoed gereden. Dit keer in Roanoke, in het ziekenhuis waar ze ook de follow-up doen van haar kankerbehandeling. En, guess what? De steen was klaar en duidelijk te zien op de echo. Een beest van 10,1 mm (< 5 mm is klein). Waar hij zich de week daarvoor verstopt had, geen idee, maar nu hadden ze hem wel gevonden. Een lijstje met pijnstillers en een telefoonnummer van een uroloog rijker, mochten we weer naar huis.

En dan proberen een afspraak vast te krijgen met de uroloog. Drie telefoontjes, de kankerkaart en waarschijnlijk een mailtje van onze oncoloog verder, kregen we een afspraak voor vandaag, vrijdag. Slechts vier dagen na het eerste telefoontje. Dat kon slechter! Gelukkig was de pijn intussen veel beter. De steen zit in haar urineleider en kan geen kant meer op. Zolang hij niet beweegt, is er zo goed als geen pijn.

Holy Bible in wachtzaal

En vandaag eerst om een foto in het ene ziekenhuis en dan op naar het andere op consultatie bij de uroloog. Gelukkig zijn de mensen hier zo vriendelijk. De man aan de balie voor de foto heeft ons echt doen lachen. Beeld je een pikzwarte man in, in een bruin kostuum met strikje, en met een zalig zuiders accent: "Ya'll know how I can tell she is smart? 'Cause she got them dimples in her cheek! Mmm, that's the truth!". De uroloog straalde gelukkig ook vertrouwen uit. Zijn naam stond bovenaan vermeld op de informatieborden (belangrijkste eerst? Of was het alfabetisch?) en hij krijgt een 4.1 op 5, volgens  reviews op healthgrades, een website waar dokters door patiënten beoordeeld worden.

Uren wachten

[Vreemd he, dat je beoordelingen van dokters terugvindt op het internet? De dokter waar ik binnen 2 weken naartoe mag, heb ik gevonden door eerst een aanbeveling te vragen via de Facebook-pagina van onze buurt en hem dan op te zoeken op healthgrades (4.5 op 5). Raar om zo je dokter te kiezen! (En ja, hij zit in die familiekliniek dus bye bye nummertje 22!).]

Nu dinsdag gaan ze proberen de steen te verbrijzelen. Ik hoop met heel mijn hart dat het zal lukken!!! Ze is mogen stoppen met antibiotica en als nu die steen weg is, dan lijkt alles echt wel afgerond. Duimen maar voor een goede verbrijzeling en niet te veel pijn achteraf!!!