Omkoperij werkt!

Neen, niet echte omkoperij. Een klein beetje maar, voor de goede zaak en met Belgische chocolade. Telt dat ook als een misdaad?

Omdat de zoon maar niet vertrokken geraakte in zijn klas, hadden we het plan opgevat om de kinderen eens te laten proeven van echte chocolade. De oma's kwamen toch naar hier met een vrij grote valies en daar konden best enkele doosjes met mignonettes in! Zo gezegd, zo gedaan en tijdens de middagpauze heeft de zoon dan iedereen een individueel verpakt chocolaatje gegeven. Dat is belangrijk want hygiëne gaat boven alles! Het is hier bijvoorbeeld ondenkbaar dat je zelf een onverpakt brood uit een rek zou mogen nemen om te snijden. Daarom zit hier bijna ieder brood in zo'n vreselijke plastiek zak verpakt. Soit, chocolade dus.

Een enkel klein mignonetteke was blijkbaar voldoende om 's avonds thuis over de zoon te vertellen. En toen kwam een uitnodiging om bij het populairste gastje van de klas te mogen komen spelen! Hiha! En toen is een van de populairste meisjes uit de klas een uurtje na schooltijd bij ons geweest omdat haar mama niet tijdig op school kon zijn. En dat meisje heeft de oren van haar moeders hoofd gezaagd om nog eens te mogen komen. Hiha! En dit weekend is een gastje van de voetbal, uit het andere vierde, komen spelen en die hebben zich ook super geamuseerd. Zei ik al hiha?

Op school zelf wordt hij ook beter begeleid nu. De counselor werkt aan zijn motivatie (hij had het eigenlijk een beetje opgegeven) en aan anger management (woorden gebruiken als iets je niet zint, niet roepen en zeker niemand aanraken! Zelfs niet om een bal uit iemands handen te trekken wanneer die hem niet aan jou wil geven!). Het lijkt te werken. Hij voelt zich beter, gedraagt zich beter en praat in de cafetaria met de anderen! Wat een beetje chocolade al niet kan doen he!

Ook de dochter had een vriendinnetje over de vloer dit weekend. Een superlief meisje dat veel van muziek houdt. We hebben die twee een hele namiddag niet gezien of gehoord. Hopelijk heeft dat haar ook een beetje een boost gegeven, want ze heeft het een beetje moeilijk nu. Ze mist het om echt met iemand te kunnen praten. Meer dan alleen die oppervlakkige small talk. Op één meisje na zijn de vriendinnetjes van haar verjaardagsfeestje een beetje uit het zicht verdwenen. Volgend weekend komt dan dat ene meisje op bezoek. Zo gaan we proberen zoveel mogelijk een-tot-een contacten mogelijk te maken. Dat is veel makkelijker praten dan in een groep en ze kunnen iets samen doen. En als dan binnenkort die vermoeidheid beter is, nu de pillen niet meer hoeven (HIHA!), dan hopen we dat ook zij terug vertrokken is.

Komt allemaal wel weer goed. Het is alleen een beetje zoeken en vallen en opstaan in het begin.