Allé hop, onze afspraak bij de Amerikaanse ambassade in Brussel ligt vast: 23 juli in de vroege ochtend! Dat is veel later dan verwacht, maar we hebben er toch eentje! Normaal gezien duurt het dan vijf werkdagen voordat het visum uitgereikt wordt. Maar dat is in theorie. In de praktijk kan dat nogal eens variëren. En onze praktijk kennende...
Wat we wel al hebben vastgelegd is onze verhuis. Midden juli verhuizen een deel van onze meubels naar een iets meer westelijk gelegen provincie. We hebben daar recentelijk een appartementje gekocht (ja, ik weet het...). Dat geeft ons nog een beetje vaste voet hier in ons land en een goede opslagruimte voor zaken die we niet willen meenemen. Dus bon: verhuiswagen is gereserveerd, hulp is ingeschakeld, verhuisliftje van lokale firma is vastgelegd en de inpakkers voor onze zeevracht hebben 22 juli aangekruist in hun agenda. Het wordt nu allemaal wel heel erg concreet!
En oh dat afscheid nemen... dat is niet mijn beste kwaliteit. Sommige mensen moeten mijn naam al maar op een iets plechtigere manier uitspreken en daar zijn al de tranen... Neen, daar moet ik nog een beetje op oefenen.
Gisteren hebben de kinderen ook afscheid moeten nemen van hun klasgenootjes. Ook bij de dochter begint het stillaan door te dringen dat ze heel wat vriendinnen zal missen. Haar enthousiasme om te vertrekken is dan ook een beetje gedaald. We hebben hier wel al twee grote herinneringsdozen vol tekeningen, briefjes, knutselwerkjes, ... die mee de plas over gaan. Hopelijk zullen ze een steun zijn op moeilijkere momenten...
Vicky....
BeantwoordenVerwijderen