Je kan je de vraag stellen waarom wij hier graag nog een beetje langer willen blijven. De VS is per slot van rekening een vreemd land. Ze/we hebben een van de meest vreemde presidenten die de meest vreemde beslissingen neemt. Alles lijkt shiny and bright maar is meestal maar een flinterdun laagje. Net zoals de kasten die je hier kan kopen. Ze zien er goed uit tot je een lade opent en ziet dat die is gemaakt uit vezelplaten.
En toch...
We hebben hier tijd. Dat is zo waardevol. Het is logisch dat ik, als huisvrouw, veel tijd heb. Maar het fijne is dat ik die tijd kan vullen met zaken die ik op dat moment belangrijk vind. Ik kan overdag op pad met vriendinnen, ik kan gaan sporten, ik kan cursussen volgen en cursussen maken, ... EN op tijd thuis zijn voor de kinderen. Ook de echtgenoot heeft meer tijd. Hij verliest geen drie uur pendeltijd. Op 7 minuten is hij ter plaatse. De kinderen komen thuis om 3:20 u, maken hun huiswerk en de zoon is minder dan een uur later al onderweg naar zijn vrienden in de buurt. Rond etenstijd zien we hem wel weer terug. Tijd en vrijheid. Wat een luxe!
Dit is een foto van het bos achter ons. Het is een privebos, maar we mogen er gaan wandelen. De eigenaar heeft verschillende paden gemaakt en je kan er gerust een uur in rondwandelen zonder hetzelfde pad te moeten nemen. Je kan er zelfs in verloren lopen... Er stroomt een beekje en dat maakt klatergeluiden. Er zitten prachtige vogels (rode kardinaal, goudvinken, blue birds, ...), hertjes met een witte staart en natuurlijk ook een beer. Die ben ik gelukkig nog niet tegengekomen onderweg. Op enkele kilometers afstand loopt de Appalachian Trail. Dat is een wandelpad van 3500 km lang, tussen Georgia en Maine. Nagenoeg de hele Oostkust dus. Ik heb alleen nog maar dagtochten gemaakt op de trail, maar droom stiekem van een weektocht, met iemand die ervaring heeft met kamperen in de natuur... Als je de hele trail wilt afstappen, heb je zes maanden nodig. In oktober was hier nog een vriend op bezoek en samen hebben we iedere dag tochten gemaakt op die Appalachian trail. Stijgen en afzien, lunch op een rots met een uitzicht, weer afdalen en een fijn gevoel hebben. De natuur is hier prachtig.
Deze foto trok ik toen ik vorige week uit de kelder van War Memorial, na mijn steples, weer buiten stapte. Het was drie graden, maar een blauwe lucht en zonneschijn. Het gebouw van Virgina Tech stak mooi af tegen de lucht. We hebben hier bijna dagelijks blauwe lucht en zonneschijn. Zelfs wanneer de temperatuur onder nul zakt. We geraken er gelukkig NIET aan gewoon. We merken het telkens weer op en genieten ervan. En 's nachts zien we duizend sterren boven en naast ons huis.
Dit zijn twee zeventigers op pad met hun hondje. Alle drie zijn ze gekleed in het kastanjebruin, de kleur van Virginia Tech. Dat vind ik zo fantastisch hier, de 'je m'en fous' dresscode. Wil je je graag opkleden? Fine! Wil je op zondag in je pyjama naar de lokale Delhaize? Fine! Ga je naar de les in short en slippers of, bij kouder weer, in je yoga-pants? Fine. Je kleedt je gewoon in datgene waar je je op dat moment goed in voelt. Niet in datgene dat 'verwacht' wordt. De uitzonderingen zijn natuurlijk een bal of een trouwfeest. Dan gaat men zich hier te buiten in extravagante kledij die je meestal maar een keer kan dragen. De JC Penny's, Belk's, Macy's en andere warenhuizen verkopen galakledij voor vrouwen aan prijzen waar je in Belgie nog geen deftige jeansbroek voor hebt. Ik denk dat je vooral niet mag proberen die kleren te wassen...
Dus, alles samengevat hebben we hier een zeer hoge levenskwaliteit. Daarom willen we heel graag dat ons visum verlengd wordt en gaan we ook de procedure voor een green card opstarten. We willen hier niet de rest van ons leven slijten, neen, dat niet. Maar het is hier veel gemakkelijker om echt te genieten van ons leven.
BTW: De eerste stap van de visumverlenging is achter de rug. De werkvergunningsaanvraag is gebeurd. De tweede stap duurt plots twee weken i.p.v. een en blijkbaar hoeft de echtgenoot toch niet in het land te blijven... Nochtans had ze dat wel gezegd. Ach ja, beter zo dan andersom. Stel je maar eens voor dat je weg bent en het land niet meer binnen mag... Hopelijk heeft ze zich nu niet vergist??? AAAH! In- en uitademen en gaan wandelen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten