Op zaterdag 28 september, via skype, werd de grote beslissing genomen: we doen het! We gaan voor een periode van 4 jaar naar Blacksburg, Virginia. SLIK, en nu begint het pas echt.
We hebben 9 maanden om alles in orde te brengen: visum en andere papieren, verkoop huis, aankoop nieuw huis, verhuis ... 9 maanden, een klassieke tijd van voorbereiden op een nieuw leven... Hopelijk wordt het geen al te zware 'zwangerschap' en vallen we niet te snel van onze roze wolk...
De kindjes zijn super enthousiast. Ze zien het als een groot avontuur. Maar vandaag kwamen toch de eerste vragen en bedenkingen: "Zit ik dan in het vijfde leerjaar opnieuw bij mijn vriendjes in de klas, mama?", "Ik ga wel mijn vriendinnen missen hoor mama"... Neen jongen, binnen vier jaar ga je naar het eerste middelbaar en ja meisje, wij gaan ook onze vrienden missen en onze familie. Maar we komen regelmatig terug naar België en hopelijk komen er heel wat mensen op bezoek...
Toegegeven, het wordt een grote sprong. Maar zoals ik onlangs las 'beter een negatieve ervaring dan geen ervaring'.
Oei, dit alles klinkt zo negatief. Dat is zeker niet de bedoeling! Ik ben ook enthousiast en meer dan bereid om een nieuwe uitdaging aan te gaan! Alleen zitten we al zo lang in onze 'comfort zone' dat zoveel nieuws en hét onbekende nog afschrikt.
De eerste stappen zijn al gezet: een aantal zaken staan te koop op Kapaza, het SPIT heeft een hele lading 'iets minder bruikbaar' materiaal bij en de reispassen voor de kindjes zijn aangevraagd. Wisten jullie trouwens dat een geboorteakte maar een half jaar geldig blijft? Yep, ongeacht de leeftijd, je kan nog altijd geadopteerd worden. In onze to-do list (die dag na dag groter wordt) zijn dus de eerste status 'ok' verschenen. We zijn vertrokken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten