Wow, al een maand ging voorbij tussen deze post en de vorige. Time flies when you're having fun! En fun we had. Zo waren er de twee weken in Belgie. Familie en vrienden bijtanken, maar niet overladen. We hadden bewust ons bezoekschema wat rustiger gehouden dan tijdens de voorbije bezoeken. Hoe graag we ook nog hadden afgesproken met anderen, of extra uitstapjes toegevoegd, we hebben ons aan dat iets tragere ritme gehouden en zijn niet volledig vermoeid teruggekeerd. En dat was een geluk, want de dag van onze terugkeer lag het hier vol sneeuw. En sneeuw betekent onze heuvel afglijden met de slee! Fijne momenten en twee extra vakantiedagen voor de kinderen.
Het voelt anders nu, om in Belgie te zijn. We zijn gewend geraakt aan het gewoon op bezoek komen en dat lijkt voor de anderen ook zo te zijn. Dat is goed. Het is niet meer of/of maar en/en. In juni had ik de eerste paar weken een gevoel van heimwee naar wat was geweest. Naar ons leven van vroeger. Maar tijdens de laatste week werd het weer tijd om terug te vertrekken. Nu had ik het gevoel van een vakantietrip. Fijn iedereen terugzien, op en top genieten van de bezoekjes en het lekkere eten en dan opnieuw naar het normale leven. Ik denk dat ik nu echt ingeburgerd geraakt ben, na anderhalf jaar.
De honeymoon-periode is dus voorbij, maar ik ben nog steeds heel erg dankbaar dat we hier mogen wonen. Ik ben dankbaar voor de gezondheid van de dochter en het geluk dat we hier gevonden hebben. Ik ben dankbaar voor mijn vrijheid en voor het gevoel dat ik nog van alles kan doen in de toekomst. Dat de toekomst niet vastligt. We laten alles komen zoals het komt en maken nog niet te veel plannen. We zien wel. We leven van dag tot dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten