Montgomery County, de county waar wij in wonen, bestaat uit drie dorpen: Blacksburg, Christiansburg en Radford. Blacksburg en Radford zijn 'universiteits-dorpen'. In Christiansburg vind je Walmart, Target, autoverkopers, de Christmas Store, ... 'Zij' zijn dus anders dan 'wij'. 'Wij' zijn dat soort mensen dat geen autoband kan vervangen en al fier is wanneer ze erin slagen om lucht aan die band toe te voegen (ja, ik pleit schuldig...). 'Wij' zijn dat soort mensen dat propere handjes heeft en een beetje snobistisch is. 'Zij' zijn een paar koppen groter en maten breder dan 'wij' en rijden in pick-up trucks. Tot zover de korte, volledig 'foute beschrijving' van de twee 'volkeren' die hier in Montgomery County in alle vrede naast elkaar leven en elkaar eigenlijk zelden tot nooit treffen. Wel, op dat vriendelijke contact met de kassierster of met de garagist na.
Maar dan besluiten de coaches van het basketbalteam van de zoon, het team ook in te schrijven voor een competitie in Christiansburg. De jongens basketten maar drie maanden en hebben anders maar een match of zes te spelen. Op die manier spelen ze toch een 12-tal keer. Dus, voor de tweede week op rij, rijden wij op woensdagavond naar Christiansburg om te gaan supporteren. Vorige week was er geen enkele, GEEN ENKELE, 11 tot 12-jarige van 'hen' kleiner dan of maar even groot als die van 'ons'. Zei ik al 'geen enkele'? De opworp was hilarisch. 'Onze' speler kwam net iets boven de broek van de andere uit. Het had een slapstick kunnen zijn. Resultaat: 46 - 9. Je mag eens raden voor wie...
Gisteren waren ze niet overdreven veel groter maar wel bijna allemaal twee keer zo breed. Ook de supporters van dat andere team namen dubbel zo veel plaats in dan de onze... Resultaat: 35 - 5. Gelukkig spelen ze ook nog eens op zaterdagochtend maar dan tegen hetzelfde 'soort'. Voorbije zaterdag was het 21 - 21.
Dat we met z'n allen in vrede kunnen samenleven en nog meer, indien gewenst, werd gisteren ook nog verder bewezen. Terwijl ik aan het wachten was op de start van de wedstrijd, stapte ik op de looppiste die de vier basketvelden omringt (ja, ook de sporthal is dubbel zo groot). Plots komt er een man al glimlachend op mij af en stelt zich voor als Sam. Hij begint een hele babbel en wil mij een hand geven met zijn linkerhand. Ik geef, heel onhandig, mijn linkerhand terug en hij zegt: Oh, ik had niet gezien dat je een trouwring droeg, anders had ik je niet aangesproken... Je ziet, verschillen tussen mensen, dat is allemaal maar relatief he.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten