Er is maar een Middle school in Blacksburg. Alle leerlingen uit de vijf publieke lagere scholen gaan naar diezelfde Middle school. Er zitten momenteel een 300-tal leerlingen in het zevende. De grote groep is onderverdeeld in drie pods. Leerlingen uit dezelfde pod delen dezelfde leerkrachten voor hun hoofdvakken.
De hoofdingang van Middle school, met de Amerikaanse vlag en de vlag van Virginia. |
Het curriculum is hier wel anders dan in België. Eerst en vooral hebben ze hier elke dag, een heel semester lang, dezelfde zes vakken in dezelfde volgorde: wiskunde, wetenschap, keyboarding, Engels, technologie en geschiedenis. In het tweede semester verdwijnt keyboarding en technologie, en komt er turnen en agriscience (soort biologie) voor in de plaats. In België heb je toch wel meer dan zes verschillende vakken in het middelbaar, niet? Voor een deel lijkt dit wel te worden ondervangen door de inhoudelijke invulling van een vak. Vorig jaar ging wetenschap meer over wat wij aardrijkskunde en chemie zouden noemen, terwijl het dit jaar eerder biologie lijkt te zijn.
Ze mocht dit jaar ook maar een vak vrij kiezen, nl. technologie/agriscience. De alternatieven waren koor, muziek (instrument bespelen) of kunst. Latijn en andere talen (Frans en Spaans) worden pas gegeven in het 8ste en daaruit mag je maar een enkele taal kiezen. Wat wordt het dan? Is het dan zinvol om Latijn te starten, een jaar later dan leeftijdsgenoten in België, en onderwezen via een online cursus? Of start je beter terug met Frans? Dat wordt nog een moeilijke...
Lunch met de eigen pod (subgroep van 100 leerlingen die dezelfde leerkrachten hebben) |
Dat speelse zie je natuurlijk ook in het lager onderwijs. Eenmaal per week ga ik helpen in de klas van de zoon en wordt er met dobbelstenen gespeeld. Ze moeten dan bijvoorbeeld met de vier geworpen cijfers een bewerking maken die leidt tot een uitkomst die groter is dan die van hun tegenstander. Effe uitkijken dat je eerder een optelling maakt met 1 dan een vermenigvuldiging, bv. Of ze krijgen een bowlingset op papier en iedere kegel heeft een cijfer tussen 1 en 10. Met de drie geworpen dobbelstenen moeten ze dan een bewerking maken die een uitkomst geeft die tevoren nog niet behaald werd / waarvan de kegel nog rechtstaat.
Ik heb het gevoel dat de beste onderwijsmethode ergens tussen de Belgische en de Amerikaanse ligt. Naar school gaan en leren is meer fun hier, dus de kinderen gaan liever, maar het is toch ook belangrijk om massa's informatie te leren structureren en memoriseren. Ik blijf het er ook ver over vinden dat je al je punten krijgt omdat je al je opdrachten gemaakt hebt, los van de kwaliteit van je werk. Zo kreeg de dochter 100% voor een schrijfopdracht die ze veel te snel had gemaakt. Dan zit er iets niet juist in het systeem. We zullen binnen een paar jaar wel merken waarin het schoolsysteem hier gefaald heeft... Hopelijk kan dat een beetje gecompenseerd worden met kwaliteiten waar men hier dan wel meer de nadruk op legt, zoals het schrijven van essays, presenteren van je werk, creativiteit, ... Een ding is wel zeker: hun Engels zal meer dan goed genoeg zijn!
Ik heb hier het omgekeerde: ze zijn hier veel strenger dan in België en mogen hier minder spelen. 5 jaar en ze leren al lezen en schrijven terwijl hij in Herent nog lekker met water aan het buiten spelen was. Maar de manier waarop ze leren is wel heel fijn en zo zal de waarheid idd ergens tussenin liggen. En ik ben ervan overtuigd dat ze zoveel leren van de 'buitenlandse ervaring' dat dat opweegt tegen de andere nadelen...
BeantwoordenVerwijderen