Graduation

Het academiejaar is officieel ten einde! Het loopt hier al enkele dagen vol met studenten in toga en een 'potske' op. Omdat de Boliviaanse vriendin afstudeerde als master in de Voedingswetenschappen, vond ik het een leuk idee om eens een graduation commencement bij te wonen.

Het hele gebeuren vond plaats in de basketbal arena van Virginia Tech. Voor we binnen mochten, werden alle (hand)tassen gecontroleerd op wapens. De Virgina Tech politie (ja, ze hebben eigen politie) was ook duidelijk aanwezig. Eens binnen kon je chips, popcorn, pizza en drankjes kopen (???). Het basketveld stond vol met stoelen voor de afgestudeerden en de nieuwe doctors. De familieleden en vrienden zaten in de tribune. Het was de moeite om ze, mooi op een rij, te zien binnenkomen. Allemaal hadden ze een zwarte toga aan met een oranje lint op de rug en sommigen droegen een sjaal. Die sjaal had een specifieke betekenis. Zo betekende de kleurrijke sjaal van de vriendin 'Latino Heritage', een ode aan de Latino studenten. De zwarte studenten (mag ik zo eigenlijk niet noemen) droegen een groene sjaal. De Aziaten hadden nog een andere kleur en er waren er nog met een sjaal gemaakt uit bladeren, maar ik zou niet weten wat die betekende. Iedereen droeg dus ook de typische zwarte hoed met flos. Sommigen hadden bovenop een boodschap geschreven. Bij iemand stond er 'for U dad', bij iemand anders 'Thank you family'. Een aantal studentes had de hoed versierd met glitters en strikjes. Een van de zwarte studentes viel wel op met haar sjaal en glitterhoed! Ze maakte dan ook nog een typisch 'laat alles maar schudden'-dansje op het podium!

Want, inderdaad, na enkele speeches werden alle studenten om de beurt naar het podium geroepen. De doctoraatstudenten werden begeleid door hun promotor. Die moest op een platform gaan staan en een sjaal over de schouders van de student leggen (met de 'flappen' naar achter). Dit symboliseerde dat de afgestudeerde niet langer meer werd gezien als een student maar als een collega. Het was een hele vertoning! Soms was de student nog te groot en moest hij/zij door de knieën. Soms werd de sjaal precies wel heel strak aangetrokken (...) en zag je de student de sjaal van de keel naar voor trekken. Dan werd de hoed weer eens weggemaaid en een professor viel bijna van zijn platform. De proffen hadden ook allemaal een toga aan, een sjaal om in de kleuren van hun faculteit en een soort baret op. Na de doctors was het dan beurt aan de graduates. Na bijna drie uur werd eindelijk de vriendin naar voor geroepen. Hehe!

Vooraan op foto zitten de nieuwe doctors en hun proffen (kleurrijke sjaal of toga)
achteraan zitten de graduates met hun oranje lint op de rug

Voor de minderheden heeft de universiteit trouwens ook nog aparte ceremonies: eentje voor Latinos, voor zwarten, voor Aziaten. Voor mij voelde dat aan als helemaal verkeerd. Toen ik er met de vriendin over sprak, legde ze uit dat dat zo niet wordt begrepen. De meeste minderheden hebben enorm hard moeten werken om daar te staan. Vaak zijn ze de eerste generatie die mocht/kon gaan studeren. Hun ouders hebben daar vaak heel wat voor moeten opgegeven en zij hebben meestal nog tal van studentenjobs gecombineerd met het studeren. Die speciale ceremonie erkent die extra moeite die de minderheden hebben moeten doen om te staan waar ze nu staan en zij zijn daar, terecht, fier op. Er studeerden blijkbaar maar zes Latinos af als graduates (Master) dit jaar. Voor de undergraduates (Bachelor) lag dit aantal rond de 30. Het was wel opvallend dat maar een kwart van de doctors een Amerikaans klinkende naam had. Ook de meeste proffen hadden een buitenlandse naam. Wat zou een van de presidentskandidaten daarover denken?

Vandaag is het de beurt aan de echtgenoot om de toga aan te trekken. Hij moet lijnrechter spelen. 't Is te zeggen: zorgen dat de studenten rij per rij naar voor gaan en er geen file ontstaat. De undergraduates zijn met vier keer zoveel als de graduates dus dat gaat daar verschrikkelijk lang duren. Het is hier ook nog warm en dan met een kostuum, toga en hoed op... Hopelijk valt hij niet flauw want ik weet niet of zijn studenten staan te springen om hem te redden... 

zonder woorden