Bokrijk op zijn Amerikaans

Onlangs diende ik mijn kandidatuur in als chaperonne, voor de tweedaagse uitstap van de zoon naar Jamestown en Williamsburg. Ik had een klein beetje vals gespeeld in het begin van het schooljaar. Toen had ik de juf uitgelegd dat de zoon niet mee zou gaan als ik er niet bij mocht zijn... De boodschap was blijkbaar overgekomen want ik was uitgekozen! Ik mocht een van de 16 ouders zijn die de verantwoordelijkheid zou krijgen over twee of drie kinderen, waaronder de eigen zoon. I could do that!

Dit is toch heel anders dan in Belgie he. Daar gaan een paar leerkrachten op pad met twee grote klassen. Hier gaan drie leerkrachten, de directrice en 16 ouders op pad met vijftig 10-jarigen. Iedere ouder werd ingepeperd dat hij/zij de kinderen nooit uit het oog mocht verliezen. Je slaapt zelfs op dezelfde kamer. Je mocht tijdens de maaltijden wel aan een andere tafel gaan zitten, maar niet te ver. Je wil niet voorhebben dat een van je kinderen verloren loopt of onder een auto terecht komt. Je wil er ook voor zorgen dat je kinderen groenten eten bij de maaltijd en maar een enkel dessert nemen. Je wil er voor zorgen dat ze voor dat dessert geen gebruik maken van de chocoladefontein, want mensen die naar Golden Corral gaan, die niezen daar in. Je zorgt ervoor dat ze geen cafeïne-dranken drinken en dat ze allemaal voor het eten hun handen wassen. Je zorgt ervoor dat ze met hun 20 dollar geen wapens kopen of alles opkopen aan snoep. Je krijgt een persoonlijke eerste-hulp-kit mee maar je geeft geen medicatie. Je zorgt ervoor dat je om 5:30 aan de schoolpoort staat en checkt of je kinderen kleren aanhebben (geen pyjama), hun lunch in hun rugzak hebben zitten en je vervult de taken die op je papier staan (snacks halen, kinderen afroepen, koffers inladen, ...).

Na de tweede voorbereidende vergadering (lezing) was ik er precies niet meer gerust in. Wat als er toch ene stiekem een tweede dessert neemt of zijn vinger in die chocoladefontein zou steken? Hoe kan ik die gastjes op het toilet in het oog houden als ik zelf naar de damestoiletten moet? Zou het eten in de Golden Corral echt zo slecht zijn als ze zeggen? Stel je voor dat er 's nachts ene ziek wordt en zijn hele bed vuil maakt. Hopelijk spaart hij dan zijn bedgenoot...

De klas van de zoon, met mijn drie kornuiten links

Maar kijk, alles viel heel goed mee. Iedereen was aangekleed en zat om 6 uur op de bus. Na vijf uur rijden, kregen we een twee uur durende rondleiding in Jamestown. Daar waren de Britten in 1607 een eerste nederzetting begonnen. Dan terug de bus in naar Williamsburg, de eerste hoofdstad van Virginia. De oude stad is zoals Bokrijk, maar dan met statige huizen. Je kan in ieder huis binnengaan en dan krijg je uitleg van een gids/acteur over de functie van dat huis. We bezochten een pruikenmaker, edelsmid, black smith, ziversmid, gevangenis, kerk, paleis van de gouverneur, ... Er reden koetsen en karren rond en er waren winkeltjes. Over de twee dagen heen hebben we er vijf uur rondgelopen met een gids en twee uur zonder! Ja, Amerikanen nemen hun geschiedenis heel erg serieus! En dat begint al vanaf de kleuterklas. Iedere dag krijgt men hier geschiedenis.

Daar waar de vlag staat, staat een gids/acteur je te woord.
Het vuur links is voor de straf met pek met veren (hangen aan paal),
  een straf voor theedrinkers...

En voor de rest, wel ja, ik had de zoon en zijn twee Chinese vrienden onder mijn hoede. De ene vriend heeft ongelooflijk hard gesnurkt en zijn bedgenoot uit bed geduwd. De andere had het principe van 'de bril omhoog doen voor je plast', niet door. Toch speciaal, een badkamer delen met drie gastjes... Ze hebben, bij mijn weten, de chocoladefontein niet aangeraakt, maar wat dat tweede dessert betreft, daar durf ik mijn handen niet voor in de fontein, euh het vuur, te steken... Nog enkele opvallende observaties: slechts vijf kinderen, waaronder de zoon, hadden geen tablet of smartphone mee. Als je in de bus rondkeek, hing iedereen precies aan een zuurstoffles (adapter ingestoken in stopcontact boven hoofd). Chips is ok als lunch, als snack, als avondmaal. Nog net niet als ontbijt, dan neem je wafels. En Golden Corral? Mag ik dat even heel snel vergeten aub? Ik krijg er nog de kriebels van (wie legt nu een vasttapijt in een all you can eat buffetrestaurant???).

Samengevat was het een superfijne uitstap! En vandaag zat er een bedankingskaartje van de juf in de brievenbus. Hoe fijn is dat!!! Onze garagist doet dat ook, na een onderhoud of kleine herstelling, een bedankingskaartje sturen. En van het departement van de ingenieurs, via hetwelke we lakens gekocht hadden om te doneren aan een Afrikaans ziekenhuis, kregen we zelfs twee bedankingskaartjes: eentje van mijn medestudent Spaans, die mij erover aansprak, en eentje van de voorzitter van het departement. Dat zou in België ook meer mogen gebeuren. Een simpele 'dank u wel'.

Dank u wel voor het lezen van mijn blogje!