Wow, mijn vorige post is al meer dan twee weken geleden! Waar gaat de tijd naartoe? Het is niet dat ik hier zoveel verplichtingen heb, maar op de een of andere manier slaag ik erin geen tijd te hebben.
Het mooie weer zit er waarschijnlijk voor iets tussen. We hebben hier al een paar weken temperaturen van boven de 20 graden. Hoe zalig is dat! Het doet zo'n deugd om de zon opnieuw te voelen. We zijn al enkele keren met de hond van de buren gaan wandelen, hebben al een happy hour gehad op een picknickmat in de tuin, hebben onze frambozen- en braambessenstruiken geplant, bloemetjes gezaaid en ja, ik ben terug op pad geweest met de wandelgroep. Geen petje, wel buiten. En vandaag is mijn outdoor mat toegekomen. Die mat gaat onder het zeteltje op onze 'porch'. Ik zal binnenkort eens een foto plaatsen.
De zon doet de buren terug buiten komen. We kunnen nu eindelijk de drie nieuwe Chinese gezinnen leren kennen van in het begin van onze straat. De kinderen hebben hun trampoline al mee ingewijd ('Het waren allemaal Chinezen, en dan den dezen', vatte de zoon het samen...) en een zwijgzaam Chinees kleutertje duikt te pas en te onpas op omdat hij fan is van de zoon (hij heeft twee jongere zussen).
Vandaag was het oudercontact. Het is een county-breed oudercontact tijdens de schooluren (yep, geen school dus). Bij de zoon was het dit keer een 'normaal' oudercontact, zonder ESL-juf (English as a Second Language- juf) en zonder de counselor. Hij doet het immers supergoed! Hij is en blijft natuurlijk een normale 10-jarige, die wel eens in de clinch geraakt over een potlood en huiswerk 'vergeet', maar dat is het dan ook. Hij doet goed zijn best en haalt goede punten. Hij heeft ook een beste vriend, sinds enkele weken. De vriend is een Chinese jongen die twee jaar geleden door hetzelfde proces is gegaan als de zoon. Die mannen begrijpen ellkaar en ze maken zoveel plezier. Ze zijn op die paar weken al aan hun vierde playdate toe. Zo fijn!!!
En de dochter, wel, de leerkachten kunnen niet over de groei die ze letterlijk en figuurlijk gemaakt heeft sinds Kerst. Ze is nog maar 17,5 cm kleiner dan ik en dat is echt niet meer zoveel hoor! En nu heeft ze sandalen met hakjes! Haar Engels is zo goed dat ze volgend jaar geen ESL meer hoeft te volgen. Ze haalt goede punten op taal (het gewone Engels, met de andere jongeren) en ze mag over naar Advanced math. Dus alleen maar positief nieuws uit deze hoek!
Ikzelf ben nu half trekker gebombardeerd voor het Green School programma op school. Een beetje met een vreemd gevoel want het is toch anders om samen te werken met Amerikanen. Ze komen bv. te laat of ze laten je gewoon zitten, ze lezen je voorbereidingen niet maar zeggen je dan wel wat je moet doen... Het is nog even serieus wennen en we zullen wel zien of ik beter ingeburgerd geraak, wat dat betreft. Maar bon, mijn vaste shift in de cafetaria zal ik zeker blijven doen.
Tot zover deze lezing want het is bijna tijd om de zoon terug te gaan ophalen bij zijn vriend. Hij heeft vandaag immers nog een inhaalvoetbaltraining. Die van maandagavond was afgelast door de storm. Diezelfde storm die het dak van de school van de dochter in brand heeft doen vliegen. Zij heeft dus al drie dagen geen school meer gehad. Het is hier soms wat hoor! Vandaar dat ik geen tijd heb om te schrijven he!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten