Afscheid nemen

Het is logisch dat je als expat regelmatig moet afscheid nemen. Iedere keer wanneer je op familie- en vriendenbezoek gaat, komt er weer dat moment om afscheid te nemen. Je geraakt er wel wat aan gewend. Het is meestal 'maar' afscheid nemen voor een half jaar en dan zie je elkaar terug. Ondertussen is er Skype, WhatsApp, Facebook, ... Keuze te over. 

Waar ik echter maar niet aan gewend lijk te geraken, is aan dat afscheid nemen hier. Vriendinnen verdwijnen voor kort of voor lang of voor altijd. Het grote nadeel van expat te zijn, is dat zo goed als je hele vriendenkring ook expat is. En dat blijkt nu eenmaal een vrij 'onstabiele' groep te zijn. Je woonst is waar je werk is en dat kan in een andere staat of een heel ander land zijn. Emigreren is waarschijnlijk ook een beetje als vreemdgaan (...), eens je geproefd hebt van 'den vreemde', ligt de drempel om het opnieuw te doen veel lager ...

De ene, zeer grappige vriendin zit voor een half jaar in Frankrijk. De andere, Spaans-Franse vriendin, zit een half jaar in Italie en dan een half jaar in Bolivie. En dan heb je de ongelooflijk fijne Zuid-Afrikaanse vriendin, wiens man zijn job in het begin van het jaar verloren is, wel, zij gaat terug naar Zuid-Afrika. Vandaag hadden we een afscheidsthee met ons kleine groepje, vlak voor het grote afscheidsfeest van morgen. Het was moeilijk. De andere Zuid-Afrikaanse vriendin en buurvrouw is een fotografe en zij had alle foto's van ons samen in een mooi fotoboek gegoten. Al die vrolijke genietfoto's van op Facebook bij elkaar. En dan komen natuurlijk de traantjes. We hebben op die twee jaar zoveel mooie herinneringen opgebouwd. Natuurlijk spreken we wel eens af in Zuid-Afrika, maar het is niet hetzelfde. Het was natuurlijk ook een fijne voormiddag. Zo fijn dat we hebben afgesproken om nog een afscheidsthee te organiseren. Ah ja, we moeten er nog eens goed van profiteren voor ze weg is!!

Dus ja, nu bij het begin van het nieuwe schooljaar zal ik ook weer opnieuw op zoek mogen gaan naar een nieuwe structuur en nieuwe activiteiten. Morgen komt alvast mijn bureautje en kan ik de speelkamer een beetje herinrichten in werk- en speelruimte. Ik begin eind deze maand aan een nieuwe cursus (projectmanagement) en vanaf het moment dat mijn nieuwe laptop in orde staat, kan ik beginnen ook zelf cursussen te maken. Het plan is om deze dan als vrijwilliger te gaan geven in de YMCA. En natuurlijk ga ik ook regelmatiger opnieuw bloggen. Het moet toch net als vroeger vroeger mogelijk zijn om wekelijks iets van mij te laten horen. Wacht maar tot ik aan mijn nieuwe bureautje zit in plaats van aan de keukentafel met de afwas achter mij en de stofvlokken voor mij ;).